Η ανασφάλεια, η πλήξη, η παραίτηση, η εξάρτηση, ο αποπροασανατολισμός, ο φόβος, το άγχος, η αγωνία για την επιβίωση ο συμβιβασμός, η παραίτηση, η υπακοή, η υποταγή…
Πότε και από ποιούς μας επιβάλλονται;
Σχολείο, πανεπιστήμιο, στρατός, καταναγκαστική εργασία… Γιατί μας επιβάλλονται; Μπορεί η απάντηση να φαίνεται απλοϊκή… ,μα για να αφαιρέσουν κάθε ψήγμα ελευθερίας, ανυποταξίας και ανθρωπιάς, για να κυριαρχούν και να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους ανενόχλητοι. Να τους υποτάξουν.
Όμως για πολλούς ανθρώπους, αυτά δεν πιάνουν… και συνεχίζουν να τα αντιμάχονται, συνεχίζουν να αναζητούν την ελευθερία τους.
Έτσι λοιπόν, το κράτος και τα τσιράκια του χρησιμοποιούν και άλλα μέσα για να επιβληθούν. Όποτε χρειαστεί τα βγάζουν από τα συρτάρια τους, ιδιαίτερα σε περιόδους όξυνσης της κοινωνικής οργής και των κοινωνικών συγκρούσεων, όπως έγινε και μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και παλιότερα… Ένα από αυτά είναι τα ναρκωτικά.
Με ιδεολογήματα και φιλοσοφήματα, και την ψευδαίσθηση ελευθερίας που δημιουργούν οι ουσίες, προσπαθούν να απομακρύνουν τους ανθρώπους από την πραγματικότητα που βιώνουν και δίκαια τους γεμίζει οργή, να τους αποξενώσουν από τα ίδια τους τα συναισθήματα και την εξεγερτική διάθεση, να τους αποδομήσουν, ώστε να μπορούν να τους καταστήσουν πειθήνιους, εξαρτημένους, εκμεταλλεύσιμους, υποταγμένους Με αυτό τον τρόπο οι εξουσιαστές όταν δεν μπορούν να επιβληθούν άμεσα και βίαια, επιβάλλονται και υποτάσσουν έμμεσα. Αποπροσανατολίζουν, προτάσσοντας ιδεολογήματα και ψευδαισθήσεις για την αναζήτηση της ελευθερίας και των δήθεν ελεύθερων επιλογών, απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον αγώνα για την επανάκτηση της κλεμμένης ελευθερίας τους. Με τη διοχέτευση ουσιών, επιχειρούν να διαστρεβλώσουν την ανθρώπινη αντίληψη, για να ξεχάσουν οι άνθρωποι την πραγματικότητα που τους έχει επιβληθεί.
Είτε μέσα από «νόμιμες» ουσίες όπως είναι το αλκοόλ και τα συνταγογραφημένα χάπια, είτε μέσα από «παράνομες» ουσίες, όπως είναι το χάσις, η κοκαίνη, το lsd, το mdma, τα τριπάκια,η ηρωίνη κ.α. Η χρήση ναρκωτικών είναι μια ακόμα φυλακή που χτίζεται με ψευδαισθήσεις ελευθερίας, συναισθημάτων και δημιουργικότητας μέσα από την χρήση ουσιών. Είτε με το life style που προωθείται, και τον επιβαλλόμενο τρόπο ζωής και κατανάλωσης, είτε με την συνεχή ανακάλυψη από τους ειδικούς ψυχικών διαταραχών, είτε με εναλλακτικά σενάρια για αυτοδιάθεση του σώματος και εμπειριών…
Αποδομούν, αναμορφώνουν, ελέγχουν καθιστούν τους ανθρώπους αδύναμους και εξαρτημένους.
Η «μάστιγα» των ναρκωτικών, της εξαθλίωσης και της εξάρτησης δεν είναι μόνο αυτοί οι κολασμένοι που το κράτος αφήνει να λιώνουν στους δρόμους. Αυτοί που για τους σχεδιασμούς του κράτους και την όξυνση της καταστολής μεταφέρονται, όπου το κράτος επιλέξει, για να βρουν την δόση τους. Αυτούς που το κράτος χρησιμοποιεί για να επιτύχει την συναίνεση που χρειάζεται για όξυνση της καταστολής και την επιβολή της κυριαρχίας του. Στις μεταφορές της πιάτσας, από το ένα σημείο στο άλλο οι αναρχικοί δεν μπορούν να κάνουν τις ομάδες δίωξης, των τοξικοεξαρτημένων ανθρώπων.Αυτοί είναι οι λίγοι και όπως όλοι μπορούμε να καταλάβουμε δεν φτάνουν όλοι οι τοξικοεξάρτημένοι σε αυτό το στάδιο εξαθλίωσης. Εξάλλου δεν είναι όλες οι ουσίες ίδιες…, όπως θα έλεγαν και οι υπέρμαχοι κάποιων από αυτές.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι όλες οι ναρκωτικές ουσίες καταστέλλουν.
Σε αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση που διαιωνίζεται για να εξυπηρετεί κράτος και εξουσία, έρχονται και οι ειδικοί, για να την απενοχοποιήσουν. Είναι λένε «θέμα γονιδίου» η εξάρτηση, έτσι επιτυγχάνεται η ψυχιατρικοποίηση της ουσιοεξάρτησης και παύει να απασχολεί ως κοινωνικό φαινόμενο που έχει επιβληθεί, γίνεται θέμα των ψυχιάτρων και των «άτυχων με το γονίδιο, δηλαδή θέλουν να μας πείσουν πως κράτος και εξουσία, ουδέποτε δεν επιχείρησαν να επιβάλλουν αυτού του είδους την υποταγή και εξαθλίωση στους ανθρώπους.
Φιλάνθρωποι, κρατικοί, εναλλακτικοί, κώμματα, επιστήμονες , είδικοί και ΜΚΟ, όλοι «αναγνωρίζουν» το πρόβλημα των ναρκωτικών και σκύβουν πάνω του, ο καθένας στο ρόλο που του αναλογεί, έτσι ώστε το κράτος να δείξει ένα προνοιακό προσωπείο, τόσο όσο να αποενοχοποιηθεί και να αναγνωριστεί ο ρόλος του στη δήθεν καταπολέμηση των ναρκωτικών.
Όσοι αντιμάχονται το κράτος, δεν μπορούν να ζητούν από αυτό τη νομιμοποίηση, οποιασδήποτε ουσίας. Οι εξουσιαστικές σχέσεις που υπάρχουν στην κοινωνία διέπονται από νόμους και κανόνες προκειμένου αυτές να διαιωνίζονται. Τα αιτήματα για νόμιμα η παράνομα ναρκωτικά δεν αποτελούν παρά αναγνώριση της κρατικής εξουσίας, να επιβάλλεται και να υποτάσσει.
Απέναντι στο κράτος, τις επιβαλλόμενες εξουσιαστικές σχέσεις και τους νόμους που τις διέπουν, ορθώνονται έμπρακτα οι αρνήσεις των καταπιεσμένων. Η ανθρώπινη δημιουργικότητα περνάει μέσα από την δημιουργία ανθρώπινων και σχέσεων στο εδώ και στο τώρα με στόχο τον συνεπή και ανιδιοτελή αγώνα ενάντια σε εξουσία, κράτος και τα διάφορα παράγωγά τους.
Οι αρνήσεις που εκφράζονται χωρίς διαμεσολαβητές, αντανακλούν την θέληση των καταπιεσμένων για ένα κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο.
Γι’ αυτό τα οδοφράγματα απέναντι σε κράτος κι εξουσία ορθώνονται και ενάντια σε κάθε είδους νάρκωση κι εξάρτηση.
Αναρχικοί,αναρχικές μέσα και έξω από σχολεία και σχολές
